وقتی زوبی خان دوستانی دارد تا بازی‌های ویدیویی واقعیت مجازی را انجام دهند، برای کسی غیرعادی نیست که شکم خود را کمی احساس کند.

خان در یک مصاحبه تلفنی از یک پارک گفت: “من دوستانی داشتم که به جایی که هدست می گذاشتند آمدند و بعد تقریباً بلافاصله احساس سرگیجه می کردند و بعد باید آن را بردارند.” نزدیک خانه اش در تورنتو

مشتاق گفت: “من از ویلچر موتوری برای رفت و آمد استفاده می کنم، بنابراین فکر می کنم بخشی از آن باعث شده است که به نوعی از بیماری حرکت مصون باشم، زیرا عادت دارم در حین حرکت ثابت باشم.” گیمر واقعیت مجازی و نویسنده محتوا برای کمیک و بازی CGMagazine.

“تنها زمانی که در آن احساس سرگیجه یا سرگیجه می کنم، زمانی است که استفاده نکرده باشم [VR] در یک دوره زمانی طولانی.”

احساس بیماری پس از ورود به یک محیط VR غیر معمول نیست. مشابه بیماری حرکتی، بیماری سایبری نامیده می شود.

افرادی که به بیماری سایبری مبتلا می شوند ممکن است سردرد، سرگیجه را تجربه کنند (زمانی که احساس می کنید آنچه در اطراف شما است در حال حرکت یا چرخش است)، سردرگمی، خستگی چشم یا حالت تهوع.

یک مطالعه منتشر شده در ژوئن 2021 در ژورنال نیچر که به پیش‌بینی‌کننده‌های بیماری سایبری نگاه می‌کرد، بین 22 تا 80 درصد از افرادی که از VR استفاده می‌کنند ممکن است آن را تجربه کنند. بسته به شدت بازی و هدستی که فرد بر سر داشت، درصدها بسیار متفاوت بودند.

چیزی که روشن نیست این است که چه کسی به بیماری سایبری مبتلا خواهد شد و چه کسی نه.

اما این چیزی است که مایکل بارنت-کاوان، محقق دانشگاه واترلو (UW) انتاریو می‌خواهد بداند زیرا این فناوری فقط در مورد بازی نیست. واقعیت مجازی را می توان برای کاربردهای دیگری مانند درمان یا آموزش استفاده کرد.

گوش بده | مایکل بارنت-کاوان، محقق، اهمیت دانستن اینکه چرا واقعیت مجازی می‌تواند شما را بیمار کند، توضیح می‌دهد:

تحقیق در مورد اینکه چرا برخی افراد بیمار می شوند

بارنت کوان دانشیار بخش حرکت شناسی و علوم بهداشتی دانشگاه و مدیر آزمایشگاه مغز و شناخت چندحسی است. برای تحقیقات خود، او و تیمش داده‌های 31 شرکت‌کننده را جمع‌آوری کردند و چگونگی درک سوژه‌ها از جهت خطوط عمودی – یا عمودی بصری ذهنی را ارزیابی کردند.

Barnett-Cowan گفت: «آنچه که ما اساساً در تحقیقات خود دریافتیم این بود که پس از قرار گرفتن در معرض یک بازی نسبتاً تهوع‌آور در VR، افراد روش پردازش اطلاعات حسی را تغییر می‌دهند.

به شرکت کنندگان قبل از بازی VR وظیفه ای داده شد تا بررسی کنند که چگونه از نشانه های مختلف برای حس جهت گیری خود در جهان استفاده می کنند. سپس آنها یک بازی را به مدت 30 دقیقه در واقعیت مجازی انجام می دادند و دوباره مورد آزمایش قرار می گرفتند.

بارنت-کاوان گفت: «کسانی که روش پردازش اطلاعات حسی را تغییر می‌دهند… آنهایی بودند که به این اندازه بیمار نشدند».

“آنهایی که واقعاً سرسخت بودند … بنابراین روشی که آنها این کار را قبل از VR انجام می دهند مانند روشی است که آنها آن را بعد از VR انجام می دهند، آنها نسبتاً بیمار شدند.”

Barnett-Cowan گفت که محققان برای انجام این کشف «بسیار هیجان‌زده» بودند، زیرا یافته‌های این مطالعه، که در مجله واقعیت مجازی منتشر شده است، می‌تواند برای توسعه‌دهندگان و طراحان تجربیات VR «با ارزش» باشد.

ویلیام چانگ یکی از نویسندگان این مطالعه و یک دانشجوی سابق دکترای UW است که اکنون در انستیتوی توانبخشی تورنتو دانشجوی فوق دکترا است.

چانگ گفت که آزمایش آنها به طور قابل توجهی شدت علائم بیماری سایبری را پیش بینی می کند.

با درک رابطه بین وزن‌دهی مجدد حسی و حساسیت به بیماری سایبری، می‌توانیم به طور بالقوه استراتژی‌های کاهش بیماری سایبری شخصی و تجربیات واقعیت مجازی را توسعه دهیم که تفاوت‌های فردی در پردازش حسی را در نظر گرفته و امیدواریم وقوع بیماری سایبری را کاهش دهیم.»

اما چانگ همچنین هشدار داد که این یافته تنها گام اول است و “هنوز چیزهای زیادی برای توضیح وجود دارد.”

تماشا کردن | استفاده از VR برای قرار گرفتن در کفش افراد مبتلا به اوتیسم:

پا گذاشتن به جای افراد مبتلا به اوتیسم

مارک لانواز، استاد دانشکده آموزش روانی دانشگاه مونترال، به توسعه یک اپلیکیشن واقعیت مجازی کمک کرد تا برخی از تجربیات روزمره افراد مبتلا به اوتیسم را منتقل کند.

مردم نگران هستند که VR آنها را بیمار کند

چنین تحقیقاتی خبر خوبی برای رابرت بروسکی، مدیر اجرایی و یکی از بنیانگذاران Ctrl V است، یک بازی واقعیت مجازی که در واترلو آغاز شد و به مکان هایی در انتاریو، آلبرتا، دلاور و تگزاس افزوده شده است.

وقتی برخی از افراد به او می گویند که حتی واقعیت مجازی را امتحان نمی کنند، به بروسکی مربوط می شود زیرا می ترسند بیمار شوند.

او گفت: «بیشتر محتوای ما باعث ایجاد حالت تهوع نمی‌شود.

این بدان معناست که اکثر مردم می توانند با قرار دادن هدستی برای شلیک به اورک ها احساس اطمینان کنند الف قاتل، هندوانه را قاچ کنید نینجا میوه ای یا یک دفتر را خراب کنید شبیه ساز کار، او گفت.

برای بروسکی، تحقیقاتی که به همه کمک می‌کند با ورود به یک محیط واقعیت مجازی احساس راحتی بیشتری کنند، عالی است، زیرا همراه با گیمرهایی که از بازی‌های بازی او استفاده می‌کنند، شرکت‌ها کارگرانی را برای یادگیری نحوه کار با تجهیزات سنگین وارد می‌کنند، مدارس از دانش‌آموزان می‌خواهند از واقعیت مجازی برای یادگیری شیمی یا شیمی استفاده کنند. نجوم، و سالمندان از این فناوری برای دیدار با گوریل ها یا قدم زدن در پاریس استفاده می کنند.

بروسکی گفت، حتی زمانی که محققان روی تعیین اینکه چرا برخی افراد دچار بیماری سایبری می شوند، کار می کنند، این نباید کسی را از آزمایش واقعیت مجازی در حال حاضر باز دارد.

“بیماری حرکت توسط خود بازی و به طور خاص حرکت در بازی تعیین می شود. بنابراین اگر شما یک ارائه دهنده واقعیت مجازی خوب دارید یا اگر از دلایل آن آگاه هستید، می توانید این احتمال را کاملاً از بین ببرید.”

خان گفت که خیلی ساده است – اگر احساس بیماری کردید، هدست را بردارید و کمی صبر کنید، اما تسلیم نشوید.

وقتی دوستانش هدست واقعیت مجازی را در می‌آورند، “من آن را دوباره می‌گذارم، و سپس آنها بازی من را تماشا می‌کنند، و سپس من سرگرم خواهم شد و دوباره آن را امتحان می‌کنیم.”