بازگشایی جاده در برلینگتون پس از یک ماه بسته شدن به سمندرهای کوچک و در خطر انقراض اجازه عبور می دهد.

چرا سمندرهای جفرسون یک ماه طول کشید تا از جاده کینگ در برلینگتون، انترنتی عبور کنند؟

به گفته آندریا دان، بوم شناس در موسسه حفاظت از هالتون، برای رسیدن به طرف دیگر – و بچه دار شدن.

او به سی‌بی‌سی همیلتون گفت: «خیلی ساده است، آنها از جایی که در زمستان به خواب زمستانی رفته‌اند به جایی که می‌خواهند بروند و در استخرهای بهاری تولید مثل کنند، می‌روند.

سمندرها هم به عنوان شکارچی حشرات و هم طعمه حیوانات بزرگتر توسط دانشمندان در نظر گرفته می شوند. شاخص های مهم سلامت اکوسیستم های محلی. آنها بیشتر سال را در زیر زمین می گذرانند اما در بهار به حوضچه های پرورش خود سفر می کنند – که اغلب به عبور از جاده های توسعه یافته نیاز دارد.

جاده پادشاهی که برلینگتون را به منطقه واترداون همیلتون متصل می‌کند، مسیر مهاجرت سمندرها را قطع می‌کند.

هوای تازه11:16سمندرها در حال حرکت

سمندرها ممکن است کوچک باشند، اما به اندازه کافی قدرتمند هستند که جاده ای را در برلینگتون برای عبور سالانه خود ببندند. از آندرس خیمنز، زیست شناس و طبیعت شناس با اشتیاق عمیق به خزندگان و دوزیستان می شنویم.

دان گفت که برلینگتون سالانه بخشی از جاده را از اواسط مارس تا اواسط آوریل حداقل در دهه گذشته بسته است تا به گونه های در معرض خطر اجازه عبور ایمن را بدهد.

دان افزود: این جاده هر ساله به دلیل پیشرفت‌های نزدیک بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما این امر مانع از بسته شدن سالانه نمی‌شود.

او گفت: “اکثر حرکت در عصر است و سمندرهای تیره و خاکستری هستند، بنابراین به خوبی با جاده ترکیب می شوند و دیدن آنها بسیار دشوار است.”

طبق گفته شهرداری برلینگتون، انتظار می‌رفت که بسته شدن جاده‌های امسال روز چهارشنبه پایان یابد.

دان گفت که مشخص نیست چند سمندر که معمولاً بین 12 تا 20 سانتی متر طول دارند در این منطقه وجود دارد. او گفت که آنها به دلیل حساسیت گونه ها حساب نمی کنند.

به گفته شهر، سمندر جفرسون در سال 2011 به فهرست گونه های در خطر انقراض انتاریو اضافه شد و می تواند تا 30 سال عمر کند.

آندرس جیمنز، زیست‌شناس و طبیعت‌شناس، گفت سمندرها را می‌توان در بخش‌هایی از جنوب انتاریو، مانند برلینگتون و منطقه گرین‌بلت در اطراف برامپتون، یافت.

جیمنز به CBC گفت هوای تازه سمندرها در بهار و پاییز در حرکت هستند و به دنبال تالاب هایی برای تخم گذاری هستند.

آنها حتی به همان برکه ای می روند که در آن متولد شده اند.»

خیمنز گفت که آنها را در روزهای مرطوب و جنگل‌های قدیمی‌تر راحت‌تر می‌توان تشخیص داد زیرا در آن زمان است که آنها فعال‌تر هستند.

او گفت که مردم در صورت دیدن سمندرها نباید آنها را دست بزنند زیرا ممکن است برخی سمندرها سمی داشته باشند و به دلیل اینکه پوست سمندر به ویژه حساس است.