در گوشه‌های آرام تقریباً تمام مراکز مراقبت‌های بهداشتی که او به آنها مراجعه می‌کند، پرستار ثبت‌نام شده Pam Parks می‌گوید که اغلب پرستاران همکار را می‌بیند که غرق شده یا گریه می‌کنند.

پارکس که بیش از 30 سال تجربه در این نقش دارد، می‌گوید که بسیاری از پرستاران اکنون از این شغل کنار می‌روند – برخی بازنشسته می‌شوند و برخی دیگر، حتی چند سالی که این حرفه را می‌گذرانند، به دلیل فرسودگی شغلی و استرس ترک را انتخاب می‌کنند.

پارکس، که همچنین رئیس CUPE 6364، اتحادیه ای که نماینده هزاران کارگر در Lakeridge Health در منطقه دورهام است، گفت: “آنها سر کار هستند و در حال خراب شدن هستند … اتاق ناهار، اتاق تعویض … مردم گریه می کنند.”

“می شنوید، “من دیگر نمی توانم این کار را انجام دهم.” حجم کار دیوانه کننده است.”

این مشاهده ای است که توسط یک نظرسنجی جدید به سفارش CUPE و توسط Nanos Research انجام شده است که نشان می دهد اکثر پرستاران عملی ثبت نام شده که شرکت کرده اند در حال بررسی رفتن به سمت خروج هستند. این نظرسنجی که از طریق تلفن انجام شد، شامل 1029 پرستار عملی ثبت‌شده در CUPE و اتحادیه بین‌المللی کارکنان خدمات (SEIU) بود.

همچنین مشخص شد که اکثر کارگرانی که پاسخ دادند اغلب در محیط‌های کم‌پرست کار می‌کنند و از آمدن به سر کار می‌ترسند.

بیش از 81 درصد از پاسخ دهندگان میزان استرس بالایی را گزارش کردند، نزدیک به دو سوم مشکلات خواب را گزارش کردند و بیش از نیمی از آنها غمگینی و غرور کمتری را به عنوان یک پرستار عملی ثبت شده (RPN) گزارش کردند.

نظرسنجی نشان می دهد که پرداخت بهتر به جلوگیری از مهاجرت کمک می کند

همچنین از این نظرسنجی، رقمی به دست آمد که نشان می‌دهد اگر پول بیشتری به چک‌های حقوق آنها تزریق شود، می‌توان خروج دسته جمعی RPNها را مهار کرد.

از هر چهار شرکت‌کننده در نظرسنجی، سه نفر گفتند که افزایش دستمزد به 35 دلار در ساعت، احتمال ماندن در این حرفه را بیشتر یا تا حدودی بیشتر می‌کند. این یافته بخشی از این است که چرا نمایندگان اتحادیه‌ها از دولت می‌خواهند دستمزدهای RPN را در حال حاضر افزایش دهد و می‌گویند کمبود کارکنان باعث ایجاد برخی مسائل دیگر می‌شود.

پارکس می‌گوید: «با وجود اینکه ما در مورد دلار صحبت می‌کنیم، من فکر می‌کنم اگر آنها متوجه شوند که ارزش کاری را دارند که برای آن کار می‌کنند، ممکن است چند نفر بمانند.»

او گفت: “اگر شما مراقب ما نباشید، کسی را نخواهید داشت که از بیماران مراقبت کند.”

نایب رئیس شورای کارگران بیمارستان CUPE انتاریو، دیو ورچ، به CBC News گفت که اکثر RPN ها در حال حاضر 31.18 دلار درآمد دارند.

اتحادیه یک تاریخ داوری در ماه مه دارد که امکان افزایش دستمزد را مجدداً باز می کند – چیزی که در زمانی که لایحه 124 که دستمزدهای بخش دولتی را محدود می کرد، امکان پذیر نبود.

بیرون رفتن و نگاه نکردن به عقب

اد روسل، یک RPN در بیمارستان مراقبت مداوم برویر اتاوا، به سنی نزدیک می شود که می تواند بازنشسته شود.

او به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «مطمئناً یک روز بیشتر از زمانی که باید در آن جا نمی‌مانم.

او گفت: “من دیده ام که مردم بیشتر می مانند، من شاهد آن بوده ام. من همکارانی داشته ام که بیشتر ماندند، اما من قصدی برای ماندن ندارم.”

روسل می‌گوید که با وجود انجام کارهای مشابه، از اینکه نرخ RPN‌ها نسبت به پرستاران ثبت‌نام‌شده چقدر عقب‌تر است، ناامید شده است.

او می‌گوید لایحه 124، که دستمزدها را برای حرفه‌اش محدود می‌کرد، دلسردکننده بود، همچنین مشاهده سایر همکاران مراقبت‌های بهداشتی که دستاوردهایی نداشتند، مانند افزایش دستمزد دائمی 2 دلاری برای PSWها، که در مارس سال گذشته اعلام شد.

9 نفر از 10 RPN که به این نظرسنجی پاسخ دادند، گفتند غیرمنصفانه است که PSW ها افزایش دائمی دریافت کنند در حالی که این کار را نکردند. همه نمایندگان اتحادیه که با CBC News صحبت کردند، که بسیاری از آنها خود پرستاران عملی هستند یا ثبت نام کرده بودند، گفتند که از اینکه می بینند PSW ها افزایش حقوق دریافت می کنند خوشحال هستند، اما معتقدند که RPN ها نباید کنار گذاشته می شدند.

روسل می‌گوید: «مطمئناً به نظر نمی‌رسد که ما برای هر یک از کارهایی که انجام می‌دهیم، به رسمیت شناخته می‌شویم. “و دیدن این اتفاق بسیار غم انگیز است.”

بودجه شامل 280 میلیون دلار برای نیروی کار مراقبت های بهداشتی است

هانا جنسن، سخنگوی وزیر بهداشت به طور مستقیم به سؤالاتی در مورد اینکه آیا ممکن است افزایش دستمزد برای RPN ها در نظر گرفته شود، پاسخ نداد. جنسن نیز مستقیماً با نگرانی های مربوط به سلامت روان که در این نظرسنجی مطرح شده بود صحبت نکرد.

او در بیانیه‌ای بر ورود پرستاران جدید به سیستم تمرکز کرد و گفت که سال 2022 برای پرستاران جدید ثبت‌نام در انتاریو رکوردشکنی بود.

جنسن گفت: “اما ما می دانیم که باید کارهای بیشتری انجام شود.”

او گفت که بودجه اخیر انتاریو شامل “سرمایه گذاری 280 میلیون دلاری برای تقویت نیروی کار مراقبت های بهداشتی در سراسر استان با گسترش بیشتر فرصت های آموزشی و برنامه های آموزش پرستاری است.”

اما حتی برخی از RPN ها که عاشق کاری هستند می گویند که نمی توانند به همان روش به کار خود ادامه دهند زیرا کار از نظر جسمی و روحی متحمل شده است.

Vijitha Prabakaran، یک RPN در Midland Gardens Care Community در اسکاربرو، یکی از آنهاست.

او گفت: «بار کار سنگین است، اما پرستاران اضافه کرد که می‌خواهند برای بیمارانی که بسیاری آنها را تقریباً مانند خانواده خود می‌دانند، تمام تلاش خود را انجام دهند.

“من خودم را فراتر از آنچه می توانم فشار می دادم.”

او می‌گوید پرستاران حقوق بیشتری می‌خواهند، اما چیزی که بیشتر می‌خواهند این است که زمان بیشتری برای مراقبت از بیماران خود به روشی که می‌دانند بیمارانشان شایسته آن‌ها هستند، باشد، چیزی که تنها در صورتی امکان‌پذیر است که سطح کارکنان کافی باشد.

“دولت برنده و بازنده را انتخاب می کند”

لری ساویج، استاد مطالعات کار در دانشگاه براک، می‌گوید که داشتن اتحادیه‌های متعدد با نقاط قوت مختلف برای مذاکره در بخش مراقبت‌های بهداشتی برای دولت مفید بوده است، و گفت که این امکان را به استان می‌دهد که تقسیم و تسخیر شود.

او می‌گوید که دولت پیشنهاد افزایش دائمی به PSW‌ها و نه RPN‌ها را مثال می‌زند.

ساویج می گوید: «دولت برندگان و بازندگان را انتخاب می کند. این نیز باعث نارضایتی و تنش در این بخش شده است.»

Savage گفت: RPN ها اکنون نسبت به چند سال پیش با توجه به تورم پول کمتری دارند. “من فکر می کنم که این باعث عصبانیت و رنجش می شود.”

او می‌گوید این واقعیت که دو اتحادیه SEIU و CUPE در این نظرسنجی شرکت کردند، احتمال اینکه کارگران در همه زمینه‌ها سود کسب کنند، افزایش می‌دهد.

Savage گفت: “من فکر می کنم درمان واضح است، که شرایط و شرایط کاری بهبود یافته است.”