در طول هفته ای که به ارتقای دسترسی و تجلیل از کمک های افراد دارای معلولیت در کانادا اختصاص یافته است، مدافعان می گویند انتاریو باید در مورد این موضوع اقدامات بیشتری انجام دهد.
دیوید لپوفسکی، رئیس اتحادیه قانون دسترسی برای افراد دارای معلولیت انتاریو، می گوید که این استان از هدف خود برای دسترسی کامل انتاریو تا سال 2025 عقب مانده است.
هفته ملی دسترسی، کمپینی از اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا، از 28 می تا 3 ژوئن اجرا میشود. لپوفسکی میگوید مهمترین نتیجه این هفته اقدامات بیشتر دولت خواهد بود.
او گفت: «ما به سیاستمداران در همه سطوح نیاز داریم که بیشتر از سخنرانی های گلدار در مورد میزان تعهد آنها به نیازهای افراد دارای معلولیت انجام دهند. ما به آنها نیاز داریم که واقعاً کاری انجام دهند، و اگر کاری انجام ندهند، هفته به یک تمرین توخالی تبدیل میشود.»
در سال 2005، دولت انتاریو به اتفاق آرا قانون دسترسی برای افراد دارای معلولیت انتاریو (AODA) را تصویب کرد که بر اساس آن میخواهد تا سال 2025، یعنی حدود یک سال و نیم بعد، استان به طور کامل در دسترس باشد.
لپوفسکی گفت: «ما بسیار از برنامه عقب هستیم و دولت فورد برنامهای برای رسیدن ما به این هدف تا سال 2025 ندارد.
یکی از اقداماتی که لپوفسکی می خواهد این است که وزارت سالمندان و دسترسی با سازمان او ملاقات کند. لپوفسکی میگوید که حداقل دو سال است که برای یک جلسه تماس گرفتهاند و دفتر وزیر به ایمیلهای او پاسخی نمیدهد.
استان می گوید سرمایه گذاری های “بی سابقه ای” انجام داده است
در پاسخ به انتقادات لپوفسکی، سخنگوی این وزارتخانه گفت که این استان سرمایه گذاری های “بی سابقه” در زیرساخت ها، مراقبت های بهداشتی، آموزش و سایر خدمات برای دسترسی بیشتر انتاریو انجام داده است.
والاس پیجون در بیانیه ای ایمیلی گفت: “ما به بررسی منظم AODA ادامه خواهیم داد و استانداردهای دسترسی جدید را در نظر می گیریم یا استانداردهای موجود را اصلاح می کنیم تا زندگی انتاریایی ها پس از سال 2025 بهبود یابد.”
این سخنگوی همچنین به اطلاعیه ای که روز دوشنبه منتشر شد، اشاره کرد که در آن استان اعلام کرد 6.5 میلیون دلار برای کمک به افراد دارای معلولیت برای یافتن شغل هزینه می کند. یکی از برنامه هایی که از این پول بهره می برد، برنامه بیا به کار موسسه ملی کانادا برای نابینایان است.
به گفته توماس سیمپسون، مدیر اجرایی مؤسسه، این برنامه به افرادی که نابینا، کم بینا یا ناشنوا و نابینا هستند کمک می کند تا مهارت های مورد نیاز خود را برای آماده شدن برای اشتغال ایجاد کنند.
او گفت از حدود 1.5 میلیون کانادایی که نابینا یا کم بینا هستند، 31.5 درصد دارای شغل تمام وقت هستند. بزرگترین مانع برای دسترسی آنها به شغل، انگ ناخودآگاه است، چیزی که مؤسسه در تلاش است آن را از بین ببرد.
“هنوز کارهای زیادی باید انجام شود”
“ما همیشه با این گفتگو شروع می کنیم: “بزرگترین نیازهای تجاری شما در حال حاضر چیست، نیازهای منابع انسانی شما در حال حاضر چیست؟” و سپس به آنها نشان میدهیم، خوب، خوب، این کسی است که نابینا یا کم بینا میتواند این نقشها را انجام دهد.
آنها همچنین کارفرمایان را از شکل یک روز کاری یک فرد کم بینا یاد میکنند و موانع دسترسی فیزیکی که ممکن است با آنها مواجه شود را شناسایی میکنند تا یک کسبوکار بتواند فعالانه با آنها مقابله کند.
سیمپسون تقریباً هفت سال در CNIB بوده است. در آن زمان، او گفت که پیشرفت های زیادی در زمینه دسترسی در کانادا صورت گرفته است، اما نیاز به پیشرفت بیشتری وجود دارد.
“جامعه معلولان هنوز از بسیاری دیگر از گروه های عدالت خواه عقب تر است، و زمانی که یک لنز متقاطع به آن اضافه کردید، هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد.”
آنتونی فریسینا، مدیر روابط رسانه ای ائتلاف معلولان انتاریو، با ارزیابی لپوفسکی موافق است.
ما فاصله زیادی با دسترسی کامل و فراگیر بودن داریم.»
فریسینا میگوید مهم است که دستاوردهای جامعه معلولان را جشن بگیریم و در مورد کارهای بیشتری که باید در هفته ملی قابلیت دسترسی انجام شود بحث کنیم.
فریسینا گفت: «اما آگاهی تا جایی پیش میرود که ما فراخوانی برای اقدام نداشته باشیم.