در زمان استرس ، مطالعات نشان می دهد که نیاز ما به احساس راحتی می تواند توسط غذا ایجاد شود. منطقی است که در طی همه گیری ، مطالعات نشان می دهد که اکنون بیش از هر زمان دیگری احساساتی می خوریم.

ما همچنین تمایل داریم خود را در خوردن غذاهایی با قند ، چربی یا نمک بیشتر ببینیم ، زیرا سیستم پاداش مغز را تحریک می کند و روحیه ما را بهبود می بخشد. در حقیقت ، طبق روانشناسی امروز ، در هنگام مصرف غذاهای راحت ، همان مراکز پاداش و لذت مرتبط با اعتیاد به مواد مخدر فعال هستند.

ما تمایل داریم برخی از غذاها را با اعضای خانواده ، اجتماعات اجتماعی و افرادی که از ما مراقبت می کنند ، مرتبط کنیم. وقتی احساس تنهایی می کنیم ، این غذاها را هوس می کنیم تا به ما آسایش و امنیت بدهند.

به علاوه ، خاطرات بویایی (بویایی) ما خاطرات عاطفی زنده و مفصلی را از گذشته ما برانگیخته و تمایل به مثبت بودن دارند. هم بو و هم طعم غذا می تواند احساس تنهایی را کاهش دهد. این را با فاصله دیگری از فاصله اجتماعی تا تعطیلات ترکیب کنید و من کاملا می توانم تضمین کنم که گوشت گوشت مادر من بیشتر از سال گذشته در فهرست ما قرار خواهد گرفت.

علم استرس خوردن

اتصال غذا به خاطرات و احساسات مثبت سالم است. با این حال ، استرس خوردن زمانی اتفاق می افتد که ما از غذا برای کنار آمدن یا جلوگیری از احساسات خود استفاده می کنیم. از نظر زیست شناختی ، استرس با تغییراتی در کورتیزول همراه است که نقشی اساسی در تنظیم انرژی دارد.

دلیل اینکه ما در هنگام استرس میل به غذای بالاتر از چربی و قند داریم ، تا حدی است زیرا بدن ما برای کارکرد هنگام استرس به انرژی بیشتری نیاز دارد و کربوهیدرات های ساده سریعترین راه برای ضربه سریع هستند.

علاوه بر این ، بیماری همه گیر ترس از دسترسی ، دسترسی و هزینه غذای آینده را ایجاد کرده است که بر تجربه برخی افراد از غذا خوردن تأثیر گذاشته است. این می تواند عواقب خطرناکی داشته باشد ، بنابراین بازگشت به رابطه سالم با غذایی که وزن کمبود را تحمل نکند مهم است که همه ما به آن برگردیم.

سال 2020 نحوه مصرف غذا را تغییر داده است

نحوه مصرف مواد غذایی کانادایی ها در سال 2020 کاملاً تغییر کرده است. بزرگترین عامل این است که ما چه مدت در خانه می گذرانیم.

یک گزارش دانشگاه دالاهو معتقد است که پیش بینی می شود افزایش سفارشات مواد غذایی آنلاین از حدود 1.7 به چهار درصد هزینه های غذایی کانادایی ها افزایش یابد. این بدان معناست که تا زمانی که کار ما با سال 2020 تمام شود ، 4 تا 8 میلیارد دلار تفاوت غذایی دارد.

این یک تغییر بزرگ است.

افراد کمتری بیرون غذا می خورند. افراد بیشتری در داخل غذا می خورند. فروشگاه های مواد غذایی کمتر.

حتی بی حوصلگی عاملی در این است که چرا ما بیشتر پخت می کنیم و متعاقباً بیشتر مصرف می کنیم. درست کردن یک قرص نان خوشمزه سخت است که به تماشای آن بنشینید و روی پیشخوان بنشینید و بوی همه خوشمزه ای بگیرد. بیماری همه گیر نیاز ما را برای پر کردن زمان – با پخت و پخت و پز بخش عمده ای از این محلول ، افزایش داده است.

و با این حال ، مهم است که به یاد داشته باشید که بیش از حد احساساتی می تواند باعث پشیمانی ، ناراحتی جسمی و افزایش وزن شود. این همیشه در مورد تعادل است. همچنین ، اگر استرس می خوریم ، غذا باعث از بین رفتن عوامل اصلی استرس زا نمی شود. آنها مستقل از رفتار غذایی ما باقی مانده و باید به روش های دیگری خارج از غذا مورد توجه قرار گیرند.

نمی توانیم نادیده بگیریم که ویروس هنوز هم در زندگی ما همیشه وجود دارد. بنابراین ، در نتیجه ، تا زمانی که صادقانه با استرسی که باعث تغذیه ما می شود مقابله نکنیم ، به استفاده از غذا به عنوان فرار ادامه خواهیم داد ، که می تواند منجر به آسیب طولانی مدت به سلامت جسمی و عاطفی ما شود.

علائم و راه حل ها

برای ارزیابی اینکه آیا غذا می خوریم تا خاطرات شاد را دوباره زنده کنیم یا اینکه آیا استرس خوردن ما به سمت یک چیز جدی تر حرکت می کند ، در اینجا برخی از علائم وجود دارد که باید مراقب آنها باشید:

• متوجه می شوید که افکار وسواسی در مورد غذا از انجام کارهای دیگر جلوگیری می کند.
• شما وقتی گرسنه نیستید می خورید.
• شما در حال خوردن مقادیر زیادی غذا با از دست دادن کنترل میزان غذا خوردن هستید – و سپس پاکسازی می کنید ، سعی می کنید کالری های اضافی را به روشی ناسالم از بین ببرید.

برای اطمینان از اینکه ما غذا خوردن احساسی خود را کنترل می کنیم ، روش هایی وجود دارد که می توانیم رابطه مثبت با غذا را حفظ کنیم.

پذیرش را تمرین کنید. اگر غذا همان چیزی است که در این مدت شما را مجذوب خود می کند ، خودتان را در این مورد لعنت نکنید. هنگامی که در مورد نحوه غذا خوردن خود احساس گناه کنیم و سعی در رژیم گرفتن یا محدود کردن برای جبران آن را داشته باشیم ، به سوخت چرخه محدود کردن بیش از حد ادامه خواهیم داد. ما باید فضایی را برای خوردن غذاهایی که از آنها لذت می بریم ایجاد کنیم.

برنامه ها خوب است. در طی همه گیری موارد ناشناخته ای وجود داشته است. با برنامه ریزی و ایجاد زمان مشخص برای غذا خوردن اطمینان ایجاد کنید تا روز را متلاشی کرده و غذای بدون برنامه را کاهش دهید. همه اینها همچنین به ثبات قند خون و تنظیم خلق و خو کمک می کند.

استراتژی های مقابله را گسترش دهید. اگر غذا خوردن تنها استراتژی مقابله بوده است ، خوب است که ابزار جدیدی به جعبه ابزار اضافه کنید. فعالیتهای دیگری را در نظر بگیرید که می توانند مقداری انرژی عصبی را تسکین دهند ، حواس پرتی کنند یا تخلیه کنند ، مانند روزنامه نگاری ، نقاشی ، پیاده روی ، استحمام و ماندن در ارتباط.

مهم است که ارتباطات خود را در این مدت فاصله اجتماعی حفظ کنیم. دفعه دیگر به جای بازسازی خاطره با غذا ، با کسی که بخشی از آن خاطره بود و دوست دارد خاطره ای داشته باشد ، ارتباط برقرار کنید. یا اگر این مورد وجود ندارد ، با یکی از اعضای خانواده یا دوستی تماس بگیرید که از شنیدن دوباره شما برای شما خوشحال شود.

و بله ، ما در زمان های بسیار عجیبی هستیم. اگر می خواهم گوشت گوشت مادرم را بخورم زیرا هر از چند گاهی برایم راحتی ایجاد می کند – خواهم خورد. برای من ، آغوشی است که در گوشت گوساله پر از سس گوجه فرنگی پیچیده شده است.

کلید حفظ سلامتی این است که مطمئن شویم هنوز در حال کشف گزینه های سالم برای مراقبت از خود هستیم ، یافتن زمان برای تجربه شادی در خارج از زمان هایی که غذا نمی خوریم و اطمینان از تعادل در اولویت است.

چنگال خود را بالا نگه دارید. حالمان خوب خواهد شد.