انتظار می رود وستفال شهادت دهد که میناسیان به دلیل اختلال طیف اوتیسم مسئولیت کیفری در قبال اقدامات خود ندارد.

او می گوید تنها پرخاشگری شناخته شده میناسیان در زندگی این بود که وقتی کودک بود سرش را به دیوار می کوبید.

وستفال می گوید این جوان 28 ساله از ریچموند هیل ، انتها ، از دختران و زنان وحشت داشت.

میناسیان به برنامه ریزی و انجام حملات اعتراف کرده است ، بنابراین تنها وضعیت دادرسی در آن زمان با روحیه خود است.

وستفال گفت: “با توجه به اینكه او در زمینه های دیگر كاملاً پرخاشگر نبود ، تنها نوع پرخاشگری ضربه خود او بود و ضربه سر او به دیوار بود.” “او هرگز نسبت به دیگران پرخاشگری نکرد.”

وستفال ، روانپزشک آمریکایی با تخصص اوتیسم ، گفت میناسیان از نظر اجتماعی مبارزه می کند و از زنان و دختران وحشت دارد.

میناسیان در پنج سالگی مبتلا به اختلال رشد فراگیر شد ، که اکنون بخشی از اختلال طیف اوتیسم شناخته می شود.

دادگاه می شنود که متهم هرگز با زنی رابطه نداشته است

وستفال شهادت داد در مدرسه ، میناسیان دختران را می دید و به عقب می پرید و می گفت: “مرا آزار نده ، مرا آزار نده.”

وستفال گفت ، او چنان ناراحت در اطراف زنان بود که نمی توانست سفارش خود را در یک رستوران بدهد اگر کارکنان منتظر زن باشند.

وستفال شهادت داد که میناسیان هرگز با زنی رابطه نداشته است.

وستفال گفت: “نزدیک ترین ارتباطی که او به هر رابطه عاشقانه داشت دختری بود که شماره تلفن خود را از او گرفت و وقتی به او پیامک داد ، دیگر به او پیامکی نداد.”

یکی از انگیزه های اعلام شده میناسیان برای حمله قصاص علیه جامعه برای سالها طرد شدن توسط زنان است. وی به روانپزشکان مختلف و همچنین پلیس گفته است که درگیر شبکه ای به اصطلاح “جنبش incel” می شود ، جایی که مردان درباره نفرت خود از زنان بحث می کنند.

اینسل ها معتقدند که آنها در پایین ترین سطح جامعه قرار دارند و حملات گسترده باعث بی ثباتی جامعه می شود که در نتیجه این فرصت را به خود می دهد تا در رده های اول قرار بگیرند.

روانپزشک دیگری قبلاً شهادت داد که میناسیان هیچ عصبانیتی نسبت به زنان نشان نمی دهد و در یک برهه ، نفرت خود از زنان را انگیزه خود قرار داد.

میناسیان همچنین گفته است که انگیزه اش بدنامی است که حمله به وجود خواهد آورد و همچنین “اضطراب شدید” مربوط به شروع کار جدید.

کمبود چشم با تشخیص به تشخیص اشاره کرد

روانپزشک گفت: میناسیان در طول مدرسه مورد اذیت و آزار قرار گرفت.

وستفال گفت: “انتخاب شدن به دلیل معلولیت او چیزی است که در تمام دوران کودکی او رخ داده است.”

“این یکی از مواردی است که وی شناسایی کرده است به همان اندازه که دلیل علل اعمال خود را شناسایی کرده است.”

یکی از اولین نشانه های ابتلا به اوتیسم در میناسیان به دلیل عدم ارتباط چشمی وی بود.

او سرانجام می آموزد که بعد از آموزش به او چشمی برقرار کند.

وستفال گفت: “ارتباط چشمی او ضعیف است.”

“وقتی با او هستی ، مثل این است که به تو خیره شده است.”

وستفال گفت که او لبخند زیادی هم نزده است.

“او از نظر اجتماعی لبخند نمی زد ، فقط بخشی از برنامه صورت او نبود.”

هفته گذشته ، اگر دادگاه مصاحبه های فیلمبرداری شده وی با میناسیان را مهر و موم نشده و كلیپ ها را به طور مخفیانه در دادگاه پخش نكرد ، وستفال از شهادت خودداری كرد.

قاضی پس از اخطار روانپزشک مبنی بر اینکه می توانند خشونت بیشتری ایجاد کنند ، متقاعدانه به مهر و موم فیلم ها تن داد ، اما به خبرنگاران اجازه می دهد آنها را تماشا کنند